Oekraïners kijken vooruit

Sinds de start van de oorlog in Oekraïne vangen we ruim 160 vluchtelingen op. Daarmee voldoen we aan de taakstelling die het Rijk ons gaf. De Oekraïners wonen in de verschillende kernen van onze gemeente, verdeeld over ruim twintig locaties. Dit zijn locaties waar zij voorzieningen zoals sanitair en keuken meestal delen. Omdat de locaties klein zijn, regelen de Oekraïners veel zelf. Ze koken zelf en maken schoon.  

De Oekraïners integreren goed. Veel van hen volgen Nederlandse les en 87 procent van de volwassenen is aan het werk. De kinderen bezoeken de taalschool in Alphen aan den Rijn en daarna onze basisscholen en scholen voor voortgezet onderwijs. De Oekraïners waarderen de steun die zij krijgen vanuit de gemeenschap enorm en wonen graag in onze mooie gemeente.  

We spraken met twee Oekraïners over hun leven en toekomst.

Anastasiia Borosh

Anastasiia was nog niet eens 16 toen ze vanuit het westelijk deel van Oekraïne in onze gemeente arriveerde. Ze kwam samen met haar moeder. Opa en oma kwamen in Ter Aar terecht en een tante in Amsterdam. Hier in Nieuwkoop woont ze met een flinke groep landgenoten bij elkaar. “We zijn blij dat we hier veilig kunnen wonen.”

Leren en werken

“Het is hier prettig wonen en werken”, vertelt Anastasiia. Ze ging onder andere naar de Internationale Schakel Klas (ISK) om onze taal te leren. Inmiddels studeert ze in Utrecht waar ze de mbo-opleiding Mediamaker doet. Als allround mediamaker heeft ze straks een veelzijdig beroep. Ze gaat alle dagen met het openbaar vervoer (bus en trein) naar school en in haar vrije tijd werkt ze bij een pizzeria. Naast werken en leren wandelt Anastasiia graag met vrienden. En natuurlijk gaat ze ook wel eens stappen.  

Toekomstbeeld

Anastasiia weet vrijwel zeker dat ze niet meer terug naar Oekraïne wil. “Ik wil eerst mijn school afmaken en als ik genoeg gespaard heb, wil ik eerst nog wat gaan reizen om wat van de wereld te zien. En daarna een leuke baan en eventueel een eigen plekje vinden.” 

Liubov Bezrodna

De 44-jarige Liubov Bezrodna vluchtte samen met haar man en drie kinderen uit de badplaats Berdyansk. Eenmaal in Nederland woonde het gezin eerst bij een gastgezin en inmiddels wonen ze in Ter Aar.  

Werken in het zwembad

In Oekraïne werkte Liubov als zwemtrainer. Ook werkte ze bijna tien jaar op de afdeling economie bij het stadsbestuur van haar woonplaats. Hier in Nederland wilden Liubov en haar man ook graag aan de slag. Haar man doet administratief werk bij een bedrijf op de bloemenveiling in Aalsmeer. Liubov werkte eerst in de horeca. Via vrijwilligerswerk in zwembad De Wel kon ze daar doorstromen naar een aanstelling als zwemonderwijzeres voor de kinderen. Ze geeft meerdere groepen les.

Veiligheid belangrijk

Liubov probeert samen met haar echtgenoot een stabiele omgeving voor henzelf en de kinderen te creëren. “Je doet alles voor de veiligheid van je kinderen. Ik hoop dat de oorlog ooit stopt, maar of dat zal gebeuren? We zijn erg blij dat we hier in Nieuwkoop zo goed terechtkwamen. De kinderen pakken de Nederlandse taal goed op en ook ikzelf spreek al een beetje Nederlands. Maar er is ook wel wat heimwee. Of we ooit terugkeren? Ik zie onze kinderen erg snel wennen aan deze levensomstandigheden en misschien willen ze wel hier blijven. Dat is niet zo gek, maar door zo’n oorlog worden wel hele families uit elkaar gedreven en dat is bijzonder spijtig.”

Ljubov heeft nog een advies aan andere nieuwkomers in Nieuwkoop: “Respecteer je nieuwe omgeving en pas je aan. Dat is best wel even wennen, maar alleen op die manier maak je het verschil.”